ORASI NERESİ?

Bir gün gelecek'ki misafir olduğumuz bu alemden göçüp gedeceğiz..Ölüm var bunu hepimiz biliyoruz..Öleceğiz..

Bu dünyada misafirliği ni bitirmiş ve başka alemlere göç etmiş insanların arkasın dan hep söyleriz ya,Teselli veririz.''.Hepimizin gideceği yer orası'' deriz..Neresi dir hepimizin gideceği yer ? Şimdi bu sayfa dan çıktıktan sonra,nereye gideceğimizi biliyoruz,evimiz den çıktığımız da, dışardayken, işimiz bitince nereye gideceğimizi biliyoruz..Ama öldükten sonra nereye gideceğimizi bilmiyoruz..


Evet 2 olgu var bildiğimiz..Ya Cennet,ya cehennem..Ama hangisi bize kapısını açacak? Bedenimiz burdayken ruhumuz uzun bir yolculuğa çıkacak ve biz şaşkın bakışlarla bakacağız etrafımıza..Nereye gittiğimizi bilemeden,bizi nelerin beklediğini bilemeden gideceğiz..Orası neresi?

Bu dünya da yaptığımız her iş,attığımız her adım belirliyor, öteki alemdeki yerimizi..Ama hiç bir zaman kestiremiyoruz,bilinmez kapılar dan hangisi açılacak yüzümüze..



Kimler karşılayacak bizi?.Söylediğimiz kaç yalan,yaptığımız kaç doğru,kırdığımız kaç kalp,ne kadar iyiylik yapmışız bu güne kadar.? Bilinmezlik yolculuğu'nun sonunda'ki kapılar dan hangisi ağırlayacak bizi?
Hepimizin gideceği yer orası..Neresi? Hepimiz aynı yeremi gedeceğiz? Sevdiklerimizin bizi beklediği yer hangi yer? On lar şimdi nerdeler..

Keşke bir haber gelse rüyalarımız da bize..Sevdiklerimiz yanın da bir yer ayrılsa hepimize..Yemyeşil ormanların ,mas mavi nehirlerin aktığı,ılık bir rüzgar olsun esen..Kitaplar da okuduğumuz cennet olsun götürüldüğümüz yer..

Hİç bir yer bizim değil..Kiralık bir dünya da yaşıyoruz..Parasını verip satın adığımız ne ev, ne de araba bizim değil..Uyuduğumuz yatakta,gezdiğimiz yollar da misafiriz..Ne bir eşya, ne şan, ne şöhret alamayız yanımıza giderken..Tatlı dil, güler yüz,bir kaç iyi anı anımsatsın bizi, bizden sonralara..


Bizden önce gitmişlere selam olsun..Cennet kapıları açılsın yüzlerine..Günahları silinsin hepimizin..Bİrgün gelecek inşallah kavuşağız,Dedemizle Ninemizle, ve tüm sevdiklerimizle..

Bugün böyle bir ruh halindeyim dostlar..Siz bana bakıpta sakın melankoliye kapılmayın..Gün gelir yine neşelenir yine umutlanırız yazdığımız dünkü yazılar gibi bu yazıyı da unuturuz..İçimizedeki umut neşe hiç gitmesin..Ama bizi bekleyen bilinmezleri de hiç unutmayalım

SEVGİLER..