AHH BLOGCUMM AHH

26 Eylül 2009 Cumartesi


Siz yazı'nın başlığına bakmayın ben sizlere sesleniyorum canım okuyucu :)

Hepimiz bişeyler yazmaya çalıyor ve paylaşmaya çalışıyoruz şu bloğ dediğimiz defterimize..
Başbaşa olduğumuzu sanıyoruz o an kendimizle..Kendimizle konuştuğumuzu sanıyoruz..Ve bazen ''blog,günlük,blogcum'' diye başlıyoruz söze..Bizi okuyanlar yokmuş gibi davranıyoruz..Yazdığımız yazıya yorum beklerken okunmasını beklerken, kendimizle konuşur gibi davranmak pek hoş gelmiyor bana..Yani defterimizle konuşurken,blogcum diyerek dertleşirken,3. bir kişi'nin aramıza girmesini istemezmiş davranıyoruz sanki..

Eğer yazdığımız yazıların bir yerlere ulaşmasını,okunmasını,yorum almasını istiyorsak,öncelikle sadece blog'a seslenmememliyiz..Yani ''blogcum,sevgili günlük'' diye seslenmeden..Her keze, okuyuculara seslenerek yazıya başlamak lazım diye düşünüyorum..İlla ''okuyucu,arkadaşlar,dostlar'' dememize de gerek yok..Yazıya bir yerden başlayıp o an koca bir kalabalık bizi okuyormuş gibi yazmamız gerektiğine inanıyorum..Tekil bir kişi düşünmeden karşımızda cansız duran bir defter olduğunu düşünmeden,o an karşımızda bizi okuyan yol arkadaşlarımızın olduğunu düşünerek samimice yazmak gerek..

Bazı yazılar okuyorum ki,sanki kimse'nin okumasını istemiyormuş gibi geliyor bana ''sevgili blogcum'',diye başlıyor söze ve ben o an ''hıımm demekki bu gün bloguyla dertleşmek istiyor'' diyerek okumadan çıkıyorum bazı blogları size de öyle oluyormu bilmem??..Ama şu an beni okuyan kim varsa bu bir duyuru ve sesleniş olsun..Umarım bu yazımla kimseyi kırmam..

Evet bu yazıdığımız platform bir blog bir günlük belki beyaz sayfa olabilir ama biz, bu beyaz sayfaya karaladığımız herşeyi koca bir okyanusla paylaşıyoruz.. İnsanların okumasını ve yorum yazmasını bekliyoruz..Tarzlar farklı olabilir,ama herzaman birileri okuyormuş gibi yazmalıyız söze öyle başlamalıyız..
Şiir yazarken ,deneme,hikaye yazarken bile birileri'nin bizi izlediğini unutmadan yazalım arkadaşlar..

Hepinize bol yazılı günler dilerim sevgiler selamlar..