TANRİ İLE SOHBET

08 Eylül 2009 Salı

Şimdi okuyacağınız yazı biraz uzun ama vazgeçmeden bıkmadan okumanızı rica diyorum..

Yazar,Tanrı ile ilgili kitaplar yazar ve bunu kitlelere ulaştırır..Kitapları milyonlar satar..
Kendini Tanrıya adayan bu yazar,Kazandığı parayı da fakirlere yardıma muhtaç insanlara dağıtır..
Verdiği konferanslar ve konuşmalarıyla insanların Allah'ı sevmelerine güvenmelerine ve inamalarına vesile olur..Bİr çok okuyucu ve izleyici bu yazarı can kulağıyla dinler ve her sözüne güvenir..Bu sayede Allah'a inanır güvenir Allah adına içlerinde şüphe kalmaz..Yİne bir gün dinleyici toplumuna konferans verirken içeri sarı saçlı,üzgün bir bayan girer..Yazar masa'nın yanında ki koltuğun da insanlara Tanrı ile ilgili bilgilerini inanışlarını paylaşırken,içeri giren kadın birden yazar'a bağırmaya başlar..

''Sizin tanrınız bumu? bize tanıttığınız tanrı hani insan canlısı idi..Hani Kullarını sever acı vermez di..Ben sizi daha düne kadar okuyor sizin vesileniz ile Allah'a inanmış O na güvenmiştim ama şimdi''..??

Üzgün ve kızgın kadın anlatmaya devam eder..

''6 yaşındayken oğlumu evlat edindim..Bizi gerçek ailesi olarak bildi..Bizi sevdi ve güvendi..Yaşı küçük olduğun dan hemen gerçeği açıklayamadık 14 yaşına geldiğin de bir psikolog yardımı ile evlat edindiğim oğluma O'nun gerçek ailesi oladımızı anlattık..O günden sonra oğlum,derslerin de başarısız,Toplum dan uzak kendine içine kapanık huysuz bir insan oldu çıktı..Karşımıza aldık ve konuştuk o'na söz verdik..18 yaşına gelince gerçek annesini bulacağımıza dair söz verdik..Oğlum o günden sonra bana asla bir daha ''Anne'' demedi.. Büyük bir acı içinde yaşarken..Bİr gün oğlumun ölüm haber geldi..Bir motorsikler kazasın da ölmüştü oğlum''

Salonda ki tüm dünleyiciler ve kendini tanrıya adayan yazar göz yaşları için de kadını dinliyor ve söylecek tek bir kelime bile bulamıyorladı..Kadın yazar'a sordu..

''Hadi şimdi bana söyle Sizin tanrınız bana bunu niye yaptı..Evladımı bende neden aldı..Hadi şimdi konuşun..Ve Beni tanrınızın büyüklüğüne insanları sevdiğine ikna edin.''

Yazar don'a kalmıştı.. Kendini tanrıya adayan yazar şimdi ne diyecekti..Öyle bir söz söylemeliydiki..Bu kadın ve burda bulunan bu topluluk Yeniden Allah'a inanmalı,güvenmeli,ve sevmeliydi.. Yazar ayağa kalktı,Kadına doğru yaklaştı O'nun ellerini tuttu ve şöyle dedi;

''Oğlun neden öldü biliyormusun? Çünki Annesi'ni bulman için verdiğin sözü tutabilmen için..Oğlu'nun öz Annesi zaten ölmüştü..
Oğlu'nun yeniden mutlu olması öz annesine kavuşması için ölmesi gerekiyordu..''

İşte Yazar'ın ağzın dan çıkan bu sözler Evlat acısı çeken bu kadın'a İlaç olmuş,Yeniden Tanrıya inanmasını,sevmesini,güvenmesini sağlamıştı..Bu iki insan birbirine sarılıp ağladılar..Konferans salonun da büyük bir alkış koptu..
Konferans bitti..Yazar Salondan çıktı kendini yağan yağmura bıraktı ve düşündü..Nasıl olduda aklına böyle bir şey gelmişti..Evlat acısı çeken bu anneyi nasıl oldu'da hayata yeniden bağlamıştı..Bu hayat kurtaran sözler nasıl gelmişti aklına birden bire..Kendine inanmadı..

Aslın da hayat kurtaran bu bir kaç sözü yazar'ın aklına Allah düşürmüştü..Büyüklüğünü,Yaratığı herşeye olan sevgisini,O'ndan gelen ne varsa Hayırlara vesile olduğunu,bu yazarın aklına düşüren Allahtı ve bir Anne'nin yeniden yaratan'a inanmasını güvenmesini,sevmesini,sağlayan yine Allah tı ve buna vesile olan elçi olan ise Yazar dı..

Bu yazdıklarım Dün gece izlediğim bir film'İn son sahneleriydi..Kedimce bu film den anladığımı kısa'ca sizlere de akatarmaya çalıştım..Umarım anlaşılır olmuştur..Dilerim ki Allah hepimiz için hayırlısını versin..Herkeze sevgiler selamlar..