VEE BENN..! ÇAKMAKÇI KIZ..

02 Ekim 2009 Cuma



Gün geçmiyor ki ilginç birşey gelmesin başımıza..Oğlumun ana sınıfına başlaması ile birlikte,benim durgun hayatım da haraketlendi..Hafta içi hergün 12:30'da oğlumu okula bırakıp akşam üstü 17:30 da almaya gidiyorum..Tabi bu arada okula gidiş ve dönüşlerde,komşularım ve oğlumun sınıf arkadaşları'nın velileri ile sohbet etme imkanı da buluyorum..

Farklı bir boyuta geçtim ve kendimi tamamiyle bir anne gibi hissediyorum artık..Çok farklı bir duygu imiş öğrenci annesi olmak..Günde iki defa dışarı çıkıyorum, etrafa bakıyorum,markete,pazara gidebilmek daha kolay geliyor artık bana dediğim gibi yolda bir çok komşumla da sohbet ediyorum ama, bir haftadır bir bayan ile sık sık göz göze geliyoruz..Bakışıyoruz ve gözümüz bir yerden ısırıyor ama kim olduğunu çıkaramıyoruz.. Bu bayan da her gün oğlunu okula getirip görütüyor.. Daha önce o çevrede hiç görmemiştim onu ama daha önce görüp aynı ortamda bulunmuştum bunu hissedebiliyordum..

Ama kimdi bu kadın.. Bana geçmişi hatırlatan, çookk eskiden beri yüzü ve ifadesi beynime kazılmış,gördüğüm andan itibaren ise onu daha önce tanıdığımı bana hissetiren bu kadın kimdi..
Her okula gidişimde karşılaşıp,kısa bir süre bakışıp ''acaba nerden tanıyorum''diye aklımızdan geçiriyoruz..
O da beni tanıyor ama nerden?

Dün daha fazla içimizi kemiren bu merakı zapt edemedik..Ve çocukları okuldan aldığımız da okul kapısın dan çıktık.. Ben oğlum ve kızımla birlikte önden yürürken arkamda bana ulaşmaya çalışan hızlı adımlar hissetim..
Kadın yanımda belirdi yürür vaziyette..Tam zamanıydı..Daha fazla beklemek istemedim ve söze girdim..

''Seni nerden tanıyorum..Tanıyorum yüzün çok tanıdık ama çıkaramadım'' dedim
Kadın:
'' Bende seni çıkaramadım bir türlü.. Nerden tanıyorum acaba seni''

Ben:
''Daha önce çalıştınmı? belki iş ortamından tanıyorumdur seni''..

Kadın:
''Evet çalıştım..Belki senle aynı iş yerinde çalıştık''

Ben: ''Daha önce nerde çalıştın? hangi semtte''..

Kadın:
''Şişli de bir alış veriş merkesinde'' dedi..

Bir andan hayal kırıklığına uğradım ''yok'' dedim ..''ozaman yolda karşılaştığım biridir'' dedim içimden..

Kadın şansını bir kez daha denedi ve,

''Sen Tohanede çalıştınmı hiç'' diye sordu..''Ben tophanede oturuyordum 6 yıl önce evlendikten sonra buraya taşındım'' dedim..

Kadın: ''ehh işte tamam şimdi çıkardım seni biz seninle birlilkte çalıştık..Tophanede Çakmak atolyesinde'' dedi..

Birlikte çalıştığımız bir kaç arkadaş isminide verince ,''Tamam'' dedim ''tanıdım seni''..Yıllar ama çokk yıllar önce oturduğumuz tophane semtin de,bir çakmak atolyesi vardı..Zippo çakmak imalatı yapıyordu ve birde anahtarlık yapılıyordu bizde bu atolyede işçi olarak çalışıyorduk..Orda çalışan işçiler den mahmut adında genç biriyle flört ediyordu bu kadın.. O zamnlar çok gençti tabi 17 bilemedin 18 yaşında genç bir kızdı bende hemen hemen o yaşlardaydım..

Adı elifti bu kadın'ın ve O iş yerindeki aşkıyla evlenmiş, bir oğlu olmuştu..Şimdi bizim oturduğumuz mahalleden ev almış 1 yıldır da bizim mahallede oturuyormuş..

Ne enteresan Yıllar önce ben çakmakçı kız olarak çalışıyormuşum ve unutmuşum..Bana geçmiş yıllarımı o işyerini ve o işyerinde geçen günlerimi hatırlattı bana..Yolda yürürken kısa sohbetler ettik..Eski günleri yaad ettik..Dünya ne küçükmüş..Nerden nereye..Çakmakçı kız oldum,tezgahtar kız oldum,Çaycı kız oldum..Sekreter,muhasebeci kız oldum,Bankacı kız oldum..Ve sonun da evimin hanımı çocuklarımın annesi oldum ve bu hatıraları yazan bir bloğğer oldum..

Bu anılarımı hatıralarımı eski oturduğum semti,çalıştığım o çakmak imaalat atolyesini,bana hatırlatan elif arkadaşıma çok teşekkür ediyorum iyiki onunla karşılaşmışım..

Ve bir teşekkür ve şükür de Beni Yaratan'a Bana geçmişimi unuturmayan,bana unutluması imkansız tecrübeler yaşatan ve bunlarla büyümemi olğunlaşmamı sağlayan..bunları yazmam içinde beni yetenekli kılan Allahıma şükür ediyorum..Ve

Hepinize selamlar sevgiler sunuyorum..