Eski bir Tiyatro sahnesinin tam ortasındayım.
Elimde tahta saplı bir çalı süpürgesi, üstümde pembe kareli bir önlük.
Karşımda ise onlarca koltuk kırmızı renkli.
Süpürüyorum tozlu sahnenin gri halılarını, havalanan tozlar burnumdan giriyor içeri.
Bir yandan hapşırıyorum, bir yandan da yutuyorum sahnenin tozlarını.
Hayal kuruyorum o an orada. Elimde ki süpürge bir an oluyor Romeo, dalıp gidiyorum…
Süpürge düşüyor elimden. İrkiliyorum; eğilip alıyorum yerden tahta saplı süpürgeyi.
Bir ses duyuyorum hemen arkamda:
‘’Daha kulis odaları var sırada..!’’
Kafamı salıyorum evet dercesine.
Kocaman uzun bir koridor.
Yerdeki halılar kırmızı…
Sıra, sıra odalar beyaz kapılı…
Odaların içi sarı ışıklı…
Rengârenk kostümler askılarda sıralı…
Hemen karşımda bir makyaj masası, renkli ışıklarla dolu etrafı.
‘’Dur…!’’ diyorum kendime şimdi hayal kurma zamanı değil temizle hadi odayı.
Önlüğümün cebinden çıkarıyorum bir çöp poşeti.
Toplamaya başlıyorum çöpleri.
Çöp kovasında beyaz mendiller silmiş yüzdeki boyaları.
Atmışlar çöp kovasına satır satır sayfaları.
Alıyorum saklıyorum cebime içi dolu kağıtları.
‘’kızım!’’ diyor başımda ki adam.’’çabuk ol az sonra gelecek oyuncular’’
Adam söylenip gidiyor odadan.
Ben ise vazgeçmiyorum hayal kurmaktan.
Bir kostüm ilişiyor gözüme.
Pembe kabarık etekli, sarı karpuz kollu, sanki bir prenses elbisesi.
Alıyorum askıdan o pembe elbiseyi.
Düşüyor elimden çöp poşeti.
Şimdi tutuyorum ellerimle hayallerimi.
Elbiseyi üstüme tutup aynaya bakıyorum.
Keşke... diyorum. Keşke…
Hayallerim yine yarım.
Usta başı’nın ayak sesleri bölüyor beni.
Son buluyor aymazlığım.
Temizlik bitti…
Oyuncular geldi…
Seyirciler aldı yerlerini kırmızı koltuklarda.
Ve sahne.
Çıkarıyorum cebimden sayfaları; gizli balkonda izliyorum Tiyatroyu.
Söylenen replikleri takip ediyorum elimdeki buruşuk sayfalardan.
Okuyorum içimden tekrar ediyorum.
Bu oyunda bana düşen rol hayaller sadece.
Oyun bitti…
Perde kapandı…
Odalar kitlendi…
Çantama koydum çöpte bulduğum tekstleri.
Ve yanıma geldi usta başı…
Bir miktar para uzattı elime, ‘’Al kızım bugün ki yaptığın temizliğin yevmiyesi’’ dedi.
Durdum öylece baktım, aldım parayı, koydum cebime.
Ve şöyle dedim içimden. Bugün ki temizliğin değil usta!
Bu gün ki hayallerimin yevmiyesi dedim. Ve çektim gittim.
Yaşayan ve yazan: SİYAH KELEBEK.
12 yorum:
dostum kelebek tek kelime ile harikaydı , bir solukta okuduğum ender yazılardan biri oldu ,betimlemeler ile kendimi o tiyatro sahnesinde buluverdim aniden,yazıyı okurken iç geçirdim ve umarım yazı kelebek dostun kalemindendir diye temennide bulundum ve yazan&yaşayan sen olduğunu görünce sevgim biraz daha arttı güzel yüreğine ve emeğine sağlık dostum...
hayat bir oyun sahnesi
biz kimi seyirci
kimi oyuncu
perde kapanır aniden
perde arkasında olmak mı?
perde önünde alkış tutmak mı?
hayat da böyle işte
alkışlayan ile alkışlanan
arasında kalmak bizimkisi..
bazen perde yüzüne kapanıyor
sen sadece alkış sesi duyuyorsun..
bazen de perde önünde
alkış tutuyorsun,
az önce varolan gerçekliğe..
sağlıcakla kelebek dostum...
"Hayallerimin Yevmiyesi" konulu çok güzel bir şekilde kaleme alınmış makalenizi büyük bir keyifle ve zevk alarak okudum. Kaleminize ve yüreğinize sağlık.
Kardelen olamamış ne dehalarımız var bilmediğimiz.
Müthiş..Temizleyen de,eline tutuşturulan metinlere göre oynayan da,sahneye bir inip bir çıkan da,ama hep sonunda perdesi kapanan bir oyundayız .Zaman çaktırmadan hızla geçip gdiyor.Bez bebeklerimizin yerini sahici bebekler aldı.Sabah, elimde yeni demlenmiş bir çay,yanında bir iki acıbadem kurabiyesi ve sen :)Arabam balkabağına dönüşmeden,tekrar okumalıyım yazını.Yüreğine sağlık canım,çok beğendim,çok etkileyiciydi..
klasik laftır,"hayat bir tiyatro sahnesidir".
aslında hepimizin elinde bir süpürge var.şekli önemli değil.önemli olan o süpürgeye verdiğimiz değer,rol.sizde romeo olmuş bizde başkası.ne farkı var ki.
hayaller ise olmazsa olmazımız.hayaller olmasaydı bu günlerin anlamı olmazdı.
hayallerinizin gerçekleşmesini dilerim.
çok güzel bir yazı...
Güneşi oğulu: Dostum bu ne güzel yorumdu böyle. Beni ihya ettin vallahi. Elimden geldiğince bir şeyler karalıyoruz işte. Sizin gibi midavimlerin beğenmesi beni dahada sevindiriyor. çok teşekkür ederim hem yorumun hem de güzel şiir için Sağlıcakla kal dostum.
Recep Altun: Çok teşekkür ederim güzel ve değerli yorumlarınız için. Elimizden geldiğince nacizane yazıyoruz. Bunun yanında beğenilmek kısa günü kârı oluyor Allah bereket versin efendim Sağ
olun Var olun. Saygılar.
Ebruli: Canım AFiyet olsun diyim ilk önce :) Yorumun da bir okadar güzeldi valla. iştah açıcıydı ben bu gazla daha ne yazılar yazarım be kim tutar bu kelebeği BIRAKIN ULENNNN UÇEÇEYİMMMM :)))
Ramazan hocam: klasik bir laf olsa da doğrudur. Benim elimde bir süpürge vardı Dediğiniz gibi :Hayallerimiz olmasa. biz bu yazıları yazamayız. Değerli yorumlarınız için çok teşekkür ederim efendim saygılar.
mükemmel bir yazı olmuş
ne diyeceğimi şaşırdım
kalemine sağlık :)tebrikler...
foroğraf penceresinden: Seninde yorumunu sağlık canım Çok teşekkürler. :)
Uzun bir aradan sonra blogunuzu tekrar görmek ve yazılarınızı okuyabilmek..
Gerçekten güzel bir yaşanmışlık anlatımı..
Yüreğinize sağlık gerçekten,kaleminiz eksik olmasın elinizden..
Aysun: Hoşgeldin canım. Senide yeniden sayfamda görmek beni gururlandırdı. Çok teşekkür ederim değerli yorumun için sağ ol var ol . :)
Muhteşem yazmışsın..
İnanılmazsın....
Başka sözüm yok..
Sevgili zeugma çok teşekkür ederim canım. kucak dolusu sevgi gönderiyorum sana :)
Çok güzeldi ,İpek o kadar çok yol aldın ki çok seviniyorum.Daha neler çıkacak kimbilir :)) Öpüyorumm sevgiler..
Yorum Gönder