GECE YARISINA NE KALDI/ DENİZLERİN ANISINA.

Çok eskiden çokk eski bir dost bir kitap verdi elime. Kitap okumaya aç olduğum bir dönemde.
O kitapta tanıdım ben o 3 yiğidi. Ben o kitapta yusufları gördüm. Hüseyinleri dinledim. Denizleri okudum.
Mücadelelerini, ölüm karşında nasıl dik durduklarını. Sonunun ne olacağını bildikleri halde davalarının peşinden nasıl koştuklarını okudum göz yaşları içinde. ABD,ne, NATO'ya Yabancı sermaye peşkeşçilerine karşı yaptıkları eylemleri dişlerimi sıkarak yüreğim ağzıma gelerek okudum.
Ben hiç yaşamadığım Denizlerin yıllarını yaşadım onlarla beraber. Kendimi şanslı hissediyorum çok erken yaşlarda öğrendim onları. Ve tüm yanlışları doğruları. Şimdi yaşasalardı yine öldürülülerdi. Ama emparlizme ve kötü düzene karşı yine dirilirlerdi.
Her gün kapıma geliyor yeni denizler, yeni Hüseyinler, yeni Yusuflar. Dakikalarca dinliyorum onları bıkmadan. okuyorum yazdıklarını ve okudukça Ulaşlar, Taylanlar,Mahirler, doğuyor aklımın en ücra köşelerine. ve yine çalıyor işte beynimde Rodrigonun gitar konçertosu. İçtikleri son sigara, Yazdıkları son mektupları geçiyor ruhumun okyanusunda bir gemi gibi.
Biz onlar gibi olamadık bu kadar cesur bu kadar azimli ölümü göze alamadık. Bu yazıyı yazarken bile utanıyorum ülkemize ölümüne sahip çıkamadık. Düzene karşı gelemedik. Sus payına razı olduk. Üzgünüm tüm Denizler adına, Tüm Taylanlar, Yusuflar, Hüseyinler, Ulaşlar adına çok ama çok üzgünüm.
Ama bir gerçek var ki, Onları hiç unutmadık.

Dar agacına asılan ama mahşere omuzlar üstünde taşınarak giden bu 3 yiğidi ,
DAR AĞACINDA Kİ BU ÜÇ FİDANI BU GÜN BENDE BÖYLE ANIYORUM.
Yolununuz Deniz yolu olsun. Gençliğinize selam olsun...

Yazar: Siyah kelebek// İpek.