Sanal röpörtaj ve ilk konuğum sizlere.

Efendim Merhabalar. Bir önceki yazımda sizlere ''Sanal Röpörtaj'' Projemden bahsetmiştim.
Ve herşey istediğimden daha çabuk gerçekleşti.İşte İlk konuğumla karşınızdayım.
Güzel bir sohbet olacağını umut ediyorum. keyifle okumanızı diliyorum.
Sanal Röpörtajın ilk konuğu Harbiye.blogspot'un değerli yazarı, Sayın Haykırış.

SYK: Efendim öncelikle hoş geldiniz. Röportaj davetime olumlu yanıt verdiğiniz için çok teşekkür ederim.

H.Ş: Hoş buldum. Sanal ortamda bir röportajı hiç düşünemezdim lakin bu heyecan için sanırım benim teşekkür etmem gerekiyor zira neme nem bir duygu olduğunu anladım sayenizde.

SYK: inanın bu projeyi hazırlaken bende çok heyecanladım. sohpetimize başlarken,
bize kısaca kendinizden bahseder misiniz?

H.Ş: Henüz girdiği 61. Yaşın heyecanını an be an yaşayan, kendiyle barışık, içindeki çocukla gerektiğinde gülen, gerektiğinde hüzünlenen ve gerektiğinde ağlayan evli iki erkek çocuk babasıyım. Özel bir kurumdan emeklilik sonrası takip eden zamanda aynı sektörün farklı bir işyerinde beş yıl deliler gibi çalışmış ve ilk kalp krizini masası başında geçiren, takip eden günler sonrası Azrail’in acıyıp götürmeğe kıyamadığı kalan ömrü için sözleşme yaparak gününü muhterem eşine destek amacıyla evin temizlik işlerine adayan vaktiyle sağlıklı şimdilerde ise sağlıksız bir bedenle yaşama arzusunda olan, haksızlığı asla kabul etmeyen, bodur boyuyla, kel başıyla, göbekli kilosuyla, gözünde gözlük sürekli evinin ve çocuklarının işleri arasında koşuşturan bazen de eline aldığı sazıyla sadece taptığı kadın muhterem eşine resitaller yapan bir garip adam..

SYK: kendinizi bu kadar samimi ve içten anlatmanız çok hoş doğrusu.
Peki, bloğunuzdan da biraz bahseder misiniz?
Blog açmaya sizi ne teşvik etti?
Yazmaya ve yazdıklarınızı paylaşmaya ne zaman başladınız? Bloğunuzun içeriği nedir?
Hangi tarz yazılarlarınızı okuyuculara sunuyorsunuz?

H.Ş: Bloğum haykırış evet bahsedeyim.. Öteden beri haksızlıklara karşı allerjim olduğunu bildiğim için blog açarak haksızlıkları haykırmak için haykırış ismini kullandım. Gel gör ki yaşım genç değil haykırışlarımı engelledim yoksa haykırmak nasıl olurdu bilmeyenlere örnek teşkil ederdim fakat heyhat yaşım ve hastalıklarım izin vermedi.
2005 yılında, Vaktiyle yazdığım şiirlerimi ve anılarımı kaybolmasınlar düşüncesiyle web ortamına aktarmak istemiştim bu minval Milliyet’te bir blog açmıştım ne yazık ki onu da mail değişikliğinden dolayı unuttuğum şifremi alamadığım için kaybettim..
Haykırış, içerik olarak mutluluğumu, neşemi ve hüznümü yansıtır kısaca arabesk diyebilirim.
Öyle aman aman dediğim bir yazım yok lakin bizzat yaşadıklarımı okuyucuya sunmaktan keyif alıyorum.

SYK: Birçok paylaşım sitesi var. Neden Blogger?

H.Ş: Milliyet blogdaydım anlattığım gibi değişen e-mail adresim yüzünden unuttuğum şifremi alamadığım için o aralar Google abinin Bloggeri karşıma çıkınca kararımı vermekte beis görmedim. Özel bir yanı yok.

SYK: Google abi! çok güzel ve komik bir benzetme :) Tema ve şablonların, blog ve okunurluk üzerinde ki etkisi sizce nedir? Siz blog temanız da Mavi rengi kullanıyorsunuz. Bunun özel bir sebebi var mı?


H.Ş:Tema ve Şablonların okuyucu üzerinde etkisi olacağını sanmıyorum daha ziyade verilen bilgilerin önemi, yazıda kullanılan akıcılık, anlatım ve süreklilik etkili olmalıdır. Göze hoş gelen her varlık bana zindelik verir dinginlik yaratır bu bağlamda sadelikten hoşlanırım ve bloğumda da tema olarak maviyi ve açık tonunu kullanmamın sebebi dünyaya ilk geldiğim gün bana merhaba diyen renk olduğu için sanırım. Masam, odamın duvarları ve çoğu gömleğim mavidir çok seviyorum. Bu yüzden de deniz ve gökyüzü de benim için mavi rengi seçmişler derim şaka yollu soranlara..

SYK: İnsanlar sizi neden okumalılar?

H.Ş: Duygularımı samimiyetle ifade ettiğim için sanırım.

SYK: Bloğunuzu diğer bloglardan ayıran bir özelliği var mı?

H.Ş: Evet var çünkü yazmayı henüz becerebilmiş değilim yazılarımda kelimeler bazen biri birine hain bakarlar düşman gibidirler çok fırın ekmek yemem lâzım.

SYK: İnsanın kendine öz eleştiri yapması güzel ama ben sizin gibi düşünmüyorum.Yazılarınızı keyifle okuyanlardan biriyim.
Peki, Bloğunuzun yeteri kadar ilgi gördüğünü düşünüyor musunuz?
Blog yazmada ki amacınız nedir?

H.Ş: Hiç düşünmedim hoş amacım ilgi görmek değil ki.. Ayağının teki teneşire bir metre kala durmuş adamdan ne amaç beklenilir ki… Devletin dahi 60 lı yaşlarda şutladığı tekaüt hemde..

SYK: Blog yazmanın dışında sizi heyecanlandıran, geleceğe dair yazmakla ilgili bir projeniz yada hayaliniz var mı? Varsa bizimle paylaşır mısınız?

H.Ş: Evet bayağı heyecan duyuyordum hatta rüyalarımı süslüyordu gezerken dahi an be an düşünür olmuştum DEDE olmayı ama cenabı Allah vermedi artık küçük oğlumun askerliğini ve evliliğini düşünür oldum ölmeden bir an önce evlendirmenin heyecanını taşıyorum şimdide. Hayalden öte vaktiyle yazdığım (çoğu okunamaz durumda olan) Şiir ve anılarımı web ortamına taşımak, sıklaşan rahatsızlıklarım hayal kurmama engel zira sözleşme tarihi yaklaşıyor sözleşme imzalamıştık vakti birinde ansızın kapıya gelirse alacaklı direnmemek gerek.

SYK: Umarım sözleşmeniz bitmeden tüm hayallerinize kavuşursunuz. Ama daha görecek çok güzel günlerinizin olduğuna inanıyorum ve hissediyorum.
Bunun yanı sıra,hangi tarz blogları okumayı tercih ediyorsunuz? Blog takibinde belli kriterleriniz var mı?

H.K: Tasavvuf, Gezi, Anı, roman(hikâye) ve Şiir yazan blogları takip etmeyi severim.
Kriter önceliğim yok hoş öyle bir grup arasındayım ki adeta aileden olduğunu hissettiğim insanlar ve ne yazarlarsa yazsınlar şahsen benim için bir ilk oluyor çok şeyler öğreniyorum ve yazılanları okumaktan haz alıyorum.

SYK: Bu sanal ortamda Ailemizden gibi hissetiğimiz insanların olması gerçekten çok güzel sanırım bu iyilik biraz sizin samimi oluşunuzdan da kaynaklıyor.
Blog dünyası size neler kattı? Hayatınız da ne gibi değişiklikler getirdi?

H.Ş: Blog dünyası hayatımda bir değişiklik yapmadı sadece güzide olarak niteleyebileceğim iyi niyetli insanları dost edinmemi, tanımamı sağladı. Bakın az kalsın unutuyordum, güzel diye nitelediğim fikir veren, bilgi içeren yazıları okudukça hayata asılmayı öğretti bana inkar edemem bunu.

SYK: Bu zamana kadar paylaşımlarınız arasında ilgi gördüğünü düşündüğünüz paylaşımınız var mı? Varsa bize linki ile birlikte sunar mısınız?

H.Ş: Sahi var mı öyle bir yazım bilmiyorum ki.. Yazmış mıyım acaba, bak şimdi merak ettim vallahi…

SYK: Şimdiye kadar blogunuzla ilgili eleştiri aldınız mı? Sizi yazmaktan bezdiren, blog yazmayı bırakmayı düşündüren bir olay oldu mu? Olduysa bizimle paylaşır mısınız?

H.Ş: Aldım aldım bir vatandaş ADSIZ nickiyle gelip “yahu bıktık be nedir bu sayın, sevgi ve saygılar muhabbeti çok sıkıcı oluyorsun” demişti. Üzerime almadım çünkü kendini gizleyenleri asla muhatap almam. Bu yüzden yorumları Anonime kapalı konuma getirdim.
Ha Google abinin bazı kereler amansız engelleri karşısında eh kafam almıyor zahir deyip uzaklaşmayı çok düşündüm şu an bile düşünmekteyim zira saatlerdi sayfama giremiyorum. Küçük oğlum bu arda bana ne diyor biliyor musunuz “babacığım tekaütleri yavaş yavaş engellemeye tabi tutuyorlar” hadi be ordan ben tekaüt falan değilim dediysem de kimi kandırıyorum ki… Gülüştük işte..

SYK: Öyle demeyiniz efendim zaman zaman Google abinin bizede kelekleri olmuyor değil :)
Bu arada, blog yazarken konu bulmakta sıkıntı yaşadığınız oldu mu? İçinizden geldiği gibi mi? yoksa genel bir araştırma yaptıktan sonra mı yazılarınızı izleyiciye sunuyorsunuz?

H.Ş: Öyle; aman aman deyip hayal üreticiliği yapamam aklım basmaz, hele bu yaşta görüş alanı daralmışken neyin hayalini kuracağım Allah aşkına yaşadıklarımdan veya o an ne yaşamışsam doğal halimi aktarırım. Ara sıra alıntılar sayfamı süsler bu da malzeme sıkıntısından değil de o yazıya değer verdiğimdendir.

SYK: Yavaş, yavaş sohbetimizin sonuna gelirken, Blog yazarlarına iletmek istediğiniz bir mesajınız var mı?

H.Ş: Sağlık ve güzellikleri yaşamaları şeklinde bu minval hepsine yuvalarında aile bireyleriyle mutlu, mesut ve sağlıklı günlerde yaşamalarını diliyorum. Dış seslerine değil içseslerine göre davranmalarını isterim zira hiç kimsenin zarar görmesini istemem ortam felaket derecede bozuk. Kendilerine mukayyet olsunlar diyorum naçizane.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum her birine tek tek başarı gölgeleri olsun.

SYK: Önemli mesajlardı geçrekten. Kulak arkası edilmemesi gerek. Peki Röportaj hakkında ne yorum yapmak istersiniz?

H.Ş: İnsanları daha bir özellikli olarak tanınmaları açısından dâhiyane bir fikir kutluyorum sizi başlangıcı da benimle yapmanız artı keyif verdi çok teşekkür ediyorum.

SYK: Gerçekten ummadığım kadar hoş bir sohbet oldu İlk konuğum olmanızdan ayrı bir keyif aldım. Gerek düşündürücü, gerekse güldürücü cevaplar verdiniz.

Sayın Haykırış Beni kırmayıp, zahmet verip röportajıma konuk olduğunuz için, sorularıma samimi cevaplar verdiğiniz çok teşekkür ederim. Tüm hayallerinizin gerçekleşmesini cani gönülden diliyorum. Bundan sonra ki yaşamınız ve ömrünüzde daha sağlıklı daha mutlu günler diliyorum. Daha nice güzel paylaşımlarda birlikte olmayı diliyorum. Teşekkürlerimle birlikte Saygılar sunuyorum.

H.Ş: Değer bilip bu fırsatı bana tanıdığınız için bende size teşekkür ediyorum.

Efendim ilk konuğum olan Sayın Haykırış ile Sanal Röpörtajımızın sonuna geldik.
Kendisine tekrardan beni kırmayıp konuğum olduğu için çok teşekkür ediyorum.
Gelecek hafta Sanal Röpörtaj'da başka bir konukla karşınızda olmayı diliyorum.
Bizi okuduğunuz için hepinize teşekkür ediyor Saygı ve selamlarımı sunuyorum.

Sürç-i lisan ettikse affola.

Sİyah Kelebek